Amalfeya (yun. Ἀμάλθεια ) — Yunan mifologiyasında məhşur obrazdır. O, adətən ya keçi kimi, ya da keçilərə baxan nimfa (su və təbiət ruhu) kimi təsvir olunur. Amalfeya Zevsin böyüməsində rol oynamışdır.
Əfsanəyə görə Kron adlı titan öz övladlarını udurdu. Zevs dünyaya gələndə anası Reya onu xilas etmək üçün Krit adasında gizlədir. Körpə Zevs orada Amalfeya tərəfindən südlə bəslənir.
Bəzi rəvayətlərdə Amalfeya keçi kimi, bəzilərində isə keçilərə baxan bir nimfa kimi təsvir olunur. Nimfa obrazında onun atası kimi müxtəlif adlar çəkilir: Okean (dəniz tanrısı), Helios (günəş tanrısı), Haimon və ya Melissey (başqa bir yerli tanrı).
Zevs mağarada gizlədilərkən ağlamasın deyə, Kuretlər adlı döyüşçü ruhlar qalxan və nizələrini bir-birinə çırparaq səs salırdılar ki, Kron uşağın səsini eşitməsin.[1]
Bir əfsanəyə görə, Zevs Amalfeyanın bir buynuzunu qoparır. Nimfalar həmin buynuzu meyvə və çiçəklərlə dolduraraq Bolluq buynuzuna çevirirlər. Bu buynuz bolluq və rifahın əbədi simvolu sayılır.[2]
Başqa bir rəvayətə görə, Amalfeya öldükdən sonra onun dərisindən Zevs üçün Aiqis adlı möcüzəvi qoruyucu qalxan hazırlanır.
Zevs Amalfeyanı göyə qaldırır və onu keçi bürcündə – Qadçılıqçı (Auriga) bürcünün yanında yerləşdirir.
İtalyan heykəltəraşı Cianlorenzo Bernininin 1615-ci ildə yaratdığı "Keçi Amalfeya, körpə Zevs və bir faun" adlı heykəli ilə məşhurdur. Bundan başqa, onun təsvirləri qədim dövr sikkələrində və mərmər relyeflərdə də yer alıb.